کد مطلب:94481 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
[صفحه 178] جز او هیچ پیدائی، پنهان نیست، و هیچ ناپیدائی، هویدا نیست سپاس خدائی را سزاست كه از ازل، سرشار از همه صفات عالی بوده. اول و آخر، عیان و نهان اوست، و چون به انجام رسیم، او را در آغاز یابیم، و آنزمان كه ناپیدا انگاریمش، در حقیقت، او را عین هویدائی دانسته ایم هر كه را واحد بخوانیم، كمترین مقدارش بخشیده ایم جز او كه در یكی بودنش، بی شمار بزرگش دانسته ایم هر عزیزی پیش عزتش ذلیل است، و هر توانائی پیش قدرتش علیل. مالكان در برابرش بنده بی مقدارند، و دانشمندان دانا، نزدش همچون اطفال نوآموز، نادانند. رزمندگان زورمند، بی او، موران راهند و با او، شیران قوی پنجه هر شنونده، جز او، از شنیدن غرشهای عظیم كر شود، و از استماع ترانه ها و آواهای آرام و ضعیف ناتوان است. و هر بیننده ای، جز او، از تماشای رنگهای ناپیدا، و در دیدن رنگ اجسام لطف نابیناست. و جز او، هیچ پیدائی پنهان ننیست، و هیچ ناپیدائی، هویدا نیست به نیستی، هستی بخشید، و عدم را به زیور آفرینش بیاراست، اما نه برای اینكه بر قدرت و سلطنتش فخر آورد، و نه اینكه از بیم حوادث روزگار بهراسد بی آنكه برایش شریكی باشد كه با او در نزاع و كشمكش شود، و یا وجودی باشد كه از میدان پیدایش به در رود و او را تنها گذارد. به تنهائی آفرینش را زیبا و بی مانند بیافرید این آفریده و آفرینش را كه می نگرید، جملگی پرورده او هستند و در عبادت و ستایشش سرافكنده و دلبسته. او نه در اجسام و مخلوقاتش حلول كرده تا گفته شود كه: او تنها در آن است، و نه از آنان جدا مانده تا اندیشه شود كه: او دور از آنهاست. از خلق آفرینش خسته و فرسوده نشده، و در تدبیر و اصلاح آن وامانده و حیران نگشته. در اراده به هستی، هیچ گونه ناتوانی و حیرانی، او را از كار باز نداشته، و در فرمان و تقدیرش تردیدی بر او راه نیافته، بلكه حكمش پایدار، و دانشش استوار، و فرمانش برقرار است او همان خدای بخشنده و مهربانی است كه، در گرداب گرفتاری ها و ناچاری ها، امید ما بسوی اوست، و سرانجام، او همان پاك آفریدگاری است كه ثروتمندان و سفره داران نعمات بی حسابش، دمی از بیم و هراسش قرار و آرام ندارند
صفحه 178.